حزقة

حزقة. [ ح ُ زَق ْ ق َ ] (ع ص ) حَزُق ّ در تمام معانی . (منتهی الارب ). || (اِ) نوعی از سجع که زنان گاه رقصانیدن اولاد گویند: تَرَق َ یا حُزَقّه تَرَق ّ عین بقّة. و گویند رسول (ص ) در ترقیص حسن و حسین (ع ) این سجع بر زبان رانده است . (منتهی الارب ).