حساب گاه

حساب گاه . [ ح ِ ] (اِ مرکب ) دیوان که در هندوستان آنرا کچهری گویند. (آنندراج ). جای حساب کشیدن . || کنایه از روز قیامت و صحرای محشر :
اهل فریقین در تو خیره بمانند
گر بروی در حسابگاه قیامت .

سعدی .

ز شرم کثرت عصیان من به رعشه فتد
حسابگاه قیامت چو ارض نیشابور.

عرفی (از آنندراج ).