حسن تدبیر

حسن تدبیر. [ ح ُ ن ِ ت َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خوش تدبیری : بحسن تدبیر و لطف رعایت مالی فراوان حاصل کرد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 359).
هم از حسن تدبیر و رأی تمام
به آهستگی گفتش ای نیکنام .

سعدی (بوستان ).