حسن نیشابوری

حسن نیشابوری . [ ح َ س َ ن ِ نی / ن َ] (اِخ ) ابن مظفر مکنی به ابوعلی نیشابوری ضریر. لغوی و از مشایخ زمخشری بود و در 422 هَ . ق . درگذشت . او راست : «تهذیب اصلاح المنطق ابن سکیت ». و شش کتاب دیگر او نیز در هدیة العارفین ج 1 ص 275 یاد شده است .