حسنلغتنامه دهخداحسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن احمدبن عطأبن حسن اذرعی حنفی ، قاضی دمشق بود. در حلب 624 هَ . ق . بزاد، و در رمضان 709 هَ . ق . درگذشت . در قصر حجاج گواهی میداد. (دررالکامنة ج 2 ص 12).
