حسین حلاج

حسین حلاج . [ ح ُ س َ ن ِ ح َل ْ لا ] (اِخ ) ابن منصور یا ابومغیث فارسی بیضاوی بغدادی صوفی که در بغداد در 26 ذی قعده 259 هَ . ق . / 922 م . بدار کشیده شد. کتابها از وی باقی است . رجوع به حلاج در همین لغت نامه و تنبیه واشراف مسعودی ص 387 و فهرست ابن الندیم ص 190 و تاریخ بغداد ج 8 ص 112 و روضات ص 226 و ابن خلکان ج 1 ص 183 و منتظم ابن جوزی ج 6 ص 160 و بدایه ٔ ابن کثیر ج 11 ص 132 و لسان المیزان ج 2 ص 314 و هدیة العارفین ج 1 ص 302 و ابوالغداء ج 2 ص 75 و شذرات ج 2 ص 253 و مرآت الجنان ج 2 ص 253 و منهج المقال ص 117 و تنقیح المقال ج 1 ص 346 و مقدمه ٔ ماسنیون بر دیوانش و تاریخ الخلفاء ص 253 شود.