حسین مجتهد

حسین مجتهد. [ ح ُ س َ ن ِ م ُ ت َ هَِ ] (اِخ ) ابن ضیاءالدین حسن بن محمد موسوی عاملی کرکی معروف به امیر حسین مفتی و سید حسین مجتهد و خاتم مجتهدین است که از جبل عامل به ایران آمده ساکن قزوین شد و سپس به اردبیل رفت و دوباره به قزوین بازگشت و در اینجا در سال 1001 هَ . ق . کشته شد. و جنازه اش را به عراق حمل کردند. او راست : «الاقتصاد فی الاعتقاد» و «البقرة» و «التذکرة» و «تفسیر آیة احل لکم » و «دعامة الخلاف من نجاسة اهل الخلاف » و «دفع المنافاة عن التفصیل و المساواة» و «التوحید» و «الطهماسبیة» و «رفع البدعة» و «سیادة الاشراف » و «شرح روضه ٔ کافی » و«شرح شرایع» و «صحیفة الامان » و «عیون الاخبار» و «کتاب الطهارة» و «اللمعة فی صلاة الجمعة» و «النفحات الصمدیة» و «النفحات القدسیة». (هدیة العارفین ج 1 ص 32)(معجم المصنفین ج 4 ص 3) (ذریعه در نامهای کتب او).