حسین بارع

حسین بارع . [ ح ُ س َ ن ِ رِ ] (اِخ ) ابن محمدبن عبدالوهاب بن محمدبن حسین دباس بغدادی و مکنی به ابوعبداﷲ ادیب نحوی لغوی شاعر. متولد بغداد در صفر 443 هَ . ق . و درگذشته در همانجا در جمادی دوم 524 هَ . ق . 1130/ م . دیوان شعر دارد و نیز او راست : الشمس المنیرة در قرائت و جز آن . (معجم المؤلفین از الوافی ج 11 ص 106) (ابن خلکان ج 1 ص 197) (معجم الادباء ج 10ص 147) (انباء الرواة ج 1 ص 328) (بغیة الوعاة 236) (شذرات ج 4 ص 69) (کشف الظنون ) (روضات ص 248) (اعیان الشیعه ج 27 ص 201) (ذریعه ج 9) (هدیة العارفین ج 1 ص 312).