حسینلغتنامه دهخداحسین . [ ح ُ س َ ] (اِخ ) ابن عبداﷲبن احمدبن عبدالجبار مکنی به ابوالفتح معری و معروف به ابن ابی حصینه شاعر عرب ، در سروج در شعبان 457 هَ . ق . درگذشت . اشعار وی در معجم الادباء ج 4 صص 64-75 آمده است .
