حشفة

حشفة. [ ح َ ش َ ف َ ] (ع اِ) سر کلاه نره . ختنه گاه مردم . دور ختنه گاه مردم . (مهذب الاسماء). سر نره . مافوق ختان . زبر ختان . سر شرم مرد و آن از بالای ختان باشد. سر قضیب . ج ، حَشَف ، حَشَفات . مهر نره تا ختنه جای . (منتهی الارب ). فیشلة. || بیخ های کشت که بعد درو باقی مانده باشند.(اقرب الموارد). || پیرزن کلانسال . || خمیر خشک . || ریشی که در نای و گلوی مردم و شتر برآید. (منتهی الارب ). || صخره ای که در دریا باشد. سنگی در یک زمین هموار. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). ج ، حِشاف ، حَشَف ، حَشَفات .