حصحاص

حصحاص . [ ح َ ] (ع اِ) خاک . (آنندراج ). || (ص ) قرب حصحاص ؛ سیر سریع که فتورندارد. (منتهی الارب ). شب روی سریع. (ناظم الاطباء).
- سیر حصحاص ؛ مانند سیر حثحاث . تند. (نشوء اللغة ص 140).