حصرمة

حصرمة. [ ح َ رَ م َ ] (ع مص ) بخیلی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || پرکردن ، چنانکه مشک را از آب . || حصرمه ٔ قوس ؛ بزه کردن کمان را. سخت بزه کردن کمان . (مهذب الاسماء). || حصرمه ٔ قلم ؛ تراشیدن خامه را. || حصرمه ٔ حبل ؛ سخت تافتن رسن را. (منتهی الارب ) (آنندراج ).