حصن الدینلغتنامه دهخداحصن الدین . [ ح ِ نُدْ دی ] (اِخ ) ابن تغلب . ملقب به شریف . صاحب دره ٔ سربام از اشمونیان است و دروه ٔ شریف بدو منسوبست با ملک ظاهر ایوبی درافتاد و شکست یافت و او را در اسکندریه بدار کشیدند. (صبح الاعشی ج 1 ص 359).
