حصیفلغتنامه دهخداحصیف . [ ح َ ] (ع ص ، اِ) جامه ٔ استوار و محکم بافته . (آنندراج ). || مرد درست خرد. (منتهی الارب ). محکم عقل . سخت رای . کامل رای . || ثوب حصیف ؛ جامه ٔ محکم بافته . || درشتی پوست . (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).
