حصینلغتنامه دهخداحصین . [ ح ُ ص َ ] (اِخ ) ابن ربیعةبن عامربن الازد الاحمسی ، مکنی به ابی ارطاة. صحابیست و بکنیت مشهور است . (الاصابة ج 2 ص 79).
