حضرمةلغتنامه دهخداحضرمة. [ ح َ رَ م َ ] (ع مص ) آمیختن . || برکندن پوست درخت . || سخت بزه کردن کمان . || لحن کردن در کلام . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
