حطائطبطائط
لغتنامه دهخدا
حطائطبطائط.[ ح ُ ءِ ب ُ ءِ ] (ع اِ مرکب ، از اتباع ) و در ذیل اقرب الموارد حَطائط بفتح حاء فربه و سطبر. (از منتهی الارب ) (ذیل اقرب الموارد). || مورچه ٔ کوچک و قرمزرنگ است و کودکان عرب در لغزهای خود گویند:
«ما حطائط بطائط
حطائط ذر است و بطائط اتباع آن . (از اقرب الموارد). رجوع به ماده ٔ قبل شود.
«ما حطائط بطائط
تمیس تحت الحائط».
حطائط ذر است و بطائط اتباع آن . (از اقرب الموارد). رجوع به ماده ٔ قبل شود.