حطمة

حطمة. [ ح ُ طَ م َ ] (ع ص ،اِ) دوزخ . (غیاث ) (مهذب الاسماء) (دهار). دوزخ یا دروازه ٔ آن . (منتهی الارب ). جهنم . دوزخ یا درِ آن . || آتش قوی . (غیاث ) (منتخب ). آتش سخت سوزان . ج ، حُطَم . || شبان که ستور را بعنف راند و بر آنها رحم نکندو در حدیث است : شرالرعاء الحطمة. || گله ای از شتران و گوسفندان . گله ای بزرگ از شتر و غنم . || مرد بسیارخوار. (منتهی الارب ). مردم بسیارخوار. (مهذب الاسماء). مرد پرخوار. مرد شکم خوار. شکم خواره . شکم پرست . شکم بنده . ج ، حُطَم .