حطمیة
لغت‌نامه دهخدا
حطمیة. [ ح ُ طَ می ی َ ] (ص نسبی ) منسوب به بطن حطمةبن محارب از قبیله ٔ عبدالقیس .
- دروع حطمیة ؛ زره ها که مردم این بطن می کرده اند. یا زره شمشیرشکن یا زره پهن و گران . و منه حدیث زواج فاطمة(ع ) انه قال لعلی بن ابیطالب : این درعک الحطمیة. ج ، حطمیات . (منتهی الارب ).
- دروع حطمیة ؛ زره ها که مردم این بطن می کرده اند. یا زره شمشیرشکن یا زره پهن و گران . و منه حدیث زواج فاطمة(ع ) انه قال لعلی بن ابیطالب : این درعک الحطمیة. ج ، حطمیات . (منتهی الارب ).
