حفرة

حفرة. [ ح ُ رَ ] (ع اِ) گو. گودال . چاله . چال . کنده . (منتهی الارب ). خندق . کریشک . گودی . مغاک . سوراخ . (غیاث ). حفیرة. کاویده :
صدهزاران چون مرا تو ره زدی
حفره کردی در خزینه آمدی .

مولوی .

|| قبر. گور. || حفره ٔ سن ؛ کاواکی دندان . || جای دندان . آره .آرج . حَفْر. (معجم البلدان ). ج ، حُفَر.