حفصیة
لغت‌نامه دهخدا
حفصیة. [ ح َ صی ی َ ] (اِخ ) یکی از پانزده فرقه ٔ خوارج پیروان حفص بن المقدام . (بیان الادیان ). فرقه ای از خوارج ، اصحاب حفص بن المقدام . (مفاتیح العلوم خوارزمی ) (تعریفات ). گروهی از فرقه ٔ اباضیة یاران ابوحفص بن ابی مقدام باشند. در ضمن معنی لفظ اباضیةشرح کیش و طریقه ٔ این فرقه در حرف الف بیان شد. و در اصطلاحات سید شریف جرجانی گوید: مخترع فرقه ٔ حفصیة ابوحفص بن المقدام بوده و این گروه بر مقررات طریقه ٔ اباضیة این قول را نیز افزوده اند که : شناسائی حق عزّاسمه در بین ایمان و شرک به دست آید چه معرفةاﷲ خصلتی است میانه ٔ ایمان و شرک . (کشاف اصطلاحات الفنون ).
