حقایق شنو

حقایق شنو. [ ح َ ی ِ ش ِ ن َ/ نُو ] (نف مرکب ) آنکه حقایق را بکار بندد. آنکه بحقایق عمل کند. آنکه حقایق را گوش دارد :
تو منزل شناسی و شه راه رو
تو حق گوی و خسرو حقایق شنو.

سعدی .