حقب

حقب . [ ح ِ ] (ع مص ) حقب بعیر؛ دشوار شدن بول بر شتر از سختی رسن تنگ . بند شدن بول شتر ازافتادن حقب بر غلاف نره ٔ وی . || حقب مطر وغیره ؛ بند آمدن باران و جز آن . || حقب معدن ؛ نیافتن چیزی در کان پس از جستن . (منتهی الارب ).