حلباة
لغتنامه دهخدا
حلباة. [ ح َ ] (ع ص ) ناقةحلباة؛ ماده شتر شیردار. (منتهی الارب ) (آنندراج ).
- ناقة حلباة رکباة ؛ ناقه ٔ دوشیدنی و برنشستنی . (منتهی الارب ) (از آنندراج ).
- ناقة حلباة رکباة ؛ ناقه ٔ دوشیدنی و برنشستنی . (منتهی الارب ) (از آنندراج ).