حلسملغتنامه دهخداحلسم . [ ح ِ س َم م ] (ع ص ) آزناک . (منتهی الارب ). به معنی حَلِس است یعنی حریص و میم و برای تأکید و تقویت معنی بدان اضافه شده است : لیس بفضل حلس حلسم . (اقرب الموارد).
