حمزه میرزا

حمزه میرزا. [ ح َ زَ ] (اِخ ) پسر بزرگ شاه خدابنده چهارم پادشاه صفوی و برادر شاه عباس ماضی است . در زمان عموی خود شاه اسماعیل ثانی با پدرش بشیراز آمده رحل اقامت انداخت . شاه اسماعیل فرمان قتل حمزه میرزا و برادرش را که والی خراسان بود، صادر کرد. ولی قبل از انجام این کار خود او را بقتل رسانیدند واین هردو برادر رهایی یافتند. در تاریخ 985 هَ . ق .بتخت سلطنت جلوس کرد. ولی چون اعمی بود مادرش امور کشور را اداره میکرد و خودش بفرماندهی لشکر مشغول میگردید و در خلال این احوال یعنی در زمان سلطان مرادخان ثالث میان حکومت عثمانی و ایران محاربات عدیده در جهات شروان ، ایروان و آذربایجان وقوع یافت . در این جنگها حمزه میرزا با دلاوری و رشادت و غیرت و شجاعت زیاد فرماندهان عساکر عثمانی را مدت مدیدی مشغول داشت ودر طی این جریانات یعنی در 990 هَ . ق . جودی نام غلام خودش وی را در خواب بقتل رسانید. (قاموس الاعلام ).