حناءلغتنامه دهخداحناء. [ ح َن ْءْ ] (ع مص ) سبز شدن و در هم پیچیدن گیاه . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || گائیدن زن را: حناالمراءة؛ گائیدن زن را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
