حنانی

حنانی . [ ] (اِخ ) (یعنی منعم ) مردی که امر حراست فرقه ٔ هجدهمین لاویان مغنی باوی بود. || بیننده ای که آسای ملک را بواسطه عدم اعتمادش بخدا توبیخ نموده بفرموده ٔ پادشاه وی را حبس کردند. (2 تو 16:7 -10 و بموافق 1 پادشاهان 16:1 و 2 تو 19:2). یهودی بنی پسر حنانی بود. || برادر نحمیا که به نزد نحمیا شده وی را از حالت پررنج و زحمت اورشلیم آگاهانیده باعث آن شد که نحمیا به اورشلیم سفر نماید. از آن پس در سال 446 ق . م . از جانب برادر خود نحمیا بر دربانان شهر ریاست یافت . || کاهنی که از زنان غریبه تزویج نموده بود. (قاموس کتاب مقدس ).