حنظاءةلغتنامه دهخداحنظاءة. [ ح ِ ءَ ] (ع مص ) نکوهش کردن وفحش شنوانیدن . (ناظم الاطباء). حنظئی به ؛ نکوهش کرد آن را و فحش شنوانید. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).