حنو

حنو. [ ح َن ْوْ ] (ع مص ) کج کردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). خم دادن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (تاج المصادر بیهقی ). || کوژ کردن پشت را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || پیچیدن دست را و دو تا کردن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || ساختن کمان . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || شفقت کردن . (منتهی الارب ). مهربانی کردن . || پیر کردن : حناه الدهر؛ پیر کرد او روزگار. (ناظم الاطباء).