حنیکةلغتنامه دهخداحنیکة. [ ح َ ک َ ] (ع ص ) تأنیث حنیک . (منتهی الارب ). رجوع به حنیک شود. || ستور ماده ٔ نیک خوار. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). نیک خورنده از دواب . (ناظم الاطباء).
