حونسلغتنامه دهخداحونس . [ ح َ وَن ْ ن َ ] (ع اِ) آنکه کسی بر وی ستم کردن نتواند و اگر جایی استاده باشدکسی او را جنبانیدن و از جای دور کردن نتواند. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
