حیدری

حیدری . [ ح َ دَ ] (اِخ ) مقابل ِ نعمتی . منسوب به حیدر، پیرو قطب الدین حیدر یکی از عرفای نامی ایران متوفی به سال 618 هَ . ق .
- جنگ حیدری و نعمتی ؛ جنگی و بحث و جدلی میان پیروان این دو عارف . رجوع به فرهنگ فارسی معین شود. دو دسته ٔ حیدری و نعمتی در غالب شهرهای ایران بودند و در همه ٔ سال خاصه در عاشورا با یکدیگر بجنگهای سخت میپرداختند. (یادداشت مرحوم دهخدا).رجوع به نعمتی شود.
- طایفه ٔ حیدری ؛ مقابل ِ طایفه ٔ نعمتی ، پیروان شاه نعمت اﷲ.