حیدر حلی

حیدر حلی . [ ح َ دَ رِ ح ِل ْ لی ] (اِخ ) ابن داود حلی حسینی . شاعر اهل بیت پیغمبر در کشور عراق ، دانشمندی سخنور بود. مولد و وفات وی در حله و مدفن او در نجف است . در کودکی پدر را از دست داد و در دامان عم خود مهدی بن داود پرورش یافت . دیوان شعر او بنام «الدر الیتیم » منتشر شده است و نیز کتابی دارد بنام العقد المفصل فی قبیلة المجد المؤثل و این مشتمل است بردو جزء و بچاپ رسیده است . مشهورترین اشعار او اشعارحولیات است که در مرثیه ٔ حضرت ابوعبداﷲ حسین بن علی (ع ) سروده است . (الاعلام زرکلی ). رجوع به حلیةالبشر (نسخه ٔ خطی ) و مقدمه ٔ العقد المفصل و العراقیات شود.