حیدی

حیدی . [ ح َ ی َ دا ] (ع ص ) رفتار متکبر. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (آنندراج ). || حمار حیدی و حَیِّد؛ خر که برجهداز سایه ٔ خود بشادی . هیچ مذکری جز این کلمه بر وزن فَعَلی ̍ نیامده است . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).