حیعلةلغتنامه دهخداحیعلة.[ ح َ ع َ ل َ ] (ع مص ) حی علی الصلوة و حی علی الفلاح گفتن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). واین مصدری است جعلی مانند حمدلة. (اقرب الموارد).
