حینة

حینة. [ ن َ ] (ع اِ) وقت معین دوشیدن ناقه . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). متی حینة ناقتک ؛ اَی وقت حلبها. || مقدار شیر ناقه : و کم حینة ناقتک ؛ ای کم حلابها یعنی چند شیر میدهد. || یک بار خوردن . (منتهی الارب ). یک بار طعام خوردن در شبانه روز.(بحر الجواهر): هویأکل الحینة (و یفتح )؛ او میخوردیک بار در روز و شب . (منتهی الارب ). یک بار در روز ووشب . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || حین : ما القاء الاالحینة بعد الحینة؛ اَی الحین بعدالحین . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). رجوع به حین شود.