خاتم پرست
لغتنامه دهخدا
خاتم پرست . [ ت َ پ َ رَ ] (نف مرکب ) دوستدار انگشتری . آنکه محبت او بخاتم بحد پرستش شود :
چنان بود کان مرد خاتم پرست
بخاتم همی کرد بازی به دست .
رجوع به خاتم شود.
چنان بود کان مرد خاتم پرست
بخاتم همی کرد بازی به دست .
نظامی .
رجوع به خاتم شود.