خاتم گویا

خاتم گویا. [ ت َ م ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بمعنی خاتم سهیل نشان است که کنایه از دهان محبوب و معشوق و شاهد و ساقی باشد. (برهان ) :
چون آب پشت دست نماید نگین نگین
پس مهر جم بخاتم گویا برافکند.

خاقانی .

بخاتم سهیل نشان رجوع شود.