خاتون صبح
لغتنامه دهخدا
خاتون صبح . [ ن ِ ص ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از خورشید است :
بر سر بیرق بلاف پرچم گوید منم
طره ٔ خاتون صبح بر تُتق روزگار.
بر سر بیرق بلاف پرچم گوید منم
طره ٔ خاتون صبح بر تُتق روزگار.
عماد عزیزی (از حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ).