خادمی
لغتنامه دهخدا
خادمی . [ دِ ] (حامص ) عمل خادم . کیفیت خادم . خدمتکاری : بزیست و به آب خود بازآمد و در خادمی هزاربار نیکوتر از آن شد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 382).
ای حجت زمین خراسان بشعر زهد
جز طبع عنصریت نشایدبخادمی .
ای حجت زمین خراسان بشعر زهد
جز طبع عنصریت نشایدبخادمی .
ناصرخسرو.