خارجةلغتنامه دهخداخارجة. [ رِ ج َ ] (اِخ ) ابن حُصَین . در کتاب امتاع الاسماع نام این شخص در زمره ٔ وفد فرازة آمده است و شاید این خارجة همان خارجةبن حصن است که در پیش نامش گذشت . (امتاع الاسماع جزء اول ص 495).
