ترجمه مقاله

خارسان

لغت‌نامه دهخدا

خارسان . (اِ مرکب ) خارستان . این کلمه مرکب از خار و سان است چون بیمارسان بمعنی بیمارستان و شارسان بمعنی شارستان . رجوع به فرهنگ شاهنامه ٔ ولف شود، خارستان :
خردمند مردم از آن شارسان
گزیده بهامون یکی خارسان .
فردوسی (شاهنامه چ بروخیم ج 1 ص 209 نمره ٔ 1435).
برآورد پرمایه ده شارسان
شد آن شارسانها کنون خارسان .

فردوسی .


برفتند شادان بدان شارسان
کجا گشته بود آنزمان خارسان .

فردوسی .


اگر تو بکوبی در شارسان
بشاهی نیابی مگر خارسان .

فردوسی .


همان خارسان این سرای سپنج
که هم ناز و گنج است و هم درد و رنج .

فردوسی .


نگه کرد جائی که بد خارسان
از او کرد خرم یکی شارسان .

فردوسی .


من از بهر ایشان یکی شارسان
بر آرم به بومی که بد خارسان .

فردوسی .


بگشتند برگرد آن شارسان
که بد پیش از آن سربسر خارسان .

فردوسی .


بپیش اندر آمد یکی خارسان
پیاده ببود اندر آن کارسان .

فردوسی .


بساشارسان گشت بیمارسان
بسا گلستان نیز شد خارسان .

فردوسی .


|| ویرانه :
که توران زمین را کنند خارسان
نماند برین بوم و بر شارسان .

فردوسی .


چنان شد دژ وباره ٔ شارسان
کزین خود نه بینی بجز خارسان .

فردوسی .


همی گشت برگرد آن شارسان
بدستی ندید اندر آن خارسان .

فردوسی .


ترجمه مقاله