خازن

خازن . [ زِ ] (اِخ ) علی بن محمدبن ابراهیم بن عمربن خلیل الشیخی الصوفی معروف بخارن ملقب به علاءالدین البغدادی . در سال 678 به بغداد تولد یافت و به سال 741 هَ . ق . در حلب بدرود حیات گفت .کتاب لباب التأویل فی معانی التنزیل از اوست . این کتاب معروف به تفسیرالخازن است . وی از تألیفش بسال 725 هَ . ق . فراغت یافت . اول آن این است : الحمدﷲالذی خلق الاشیاء فقدرها تقدیراً. در این کتاب آورده است که معالم التنزیل بغوی گرچه موصوف به اوصاف محموده است اما این کتاب طویل است و من از آن منتخباتی چند برگزیده و به آن ضم فوائدی نموده ام که از سایر کتب تفاسیر ملخص کرده ام البته با حذف اسانید آن و جعل علاماتی چند برای صَحیحَین و ذکر اسامی غیر این دو صحیح . در هامش جزء 40 آن مدارک التنزیل و حقایق التأویل ابی البرکات النسفی چاپ شده است به اهتمام ابراهیم المویلجی 1287، بولاق 1298 و 1300 - ازهریه 1300 - الخیریه 1309 - المیمنیه 1312 و 1319 هَ . ق . در هامش جزء 7آن تفسیر بغوی است . (از معجم المطبوعات ج 1 ص 809).