خاطرآسودهلغتنامه دهخداخاطرآسوده . [ طِ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) کسی که او را ناراحتی و رنجی نباشد. آنکه او را فراغت خاطر باشد. آن که او را ملالی و تشویشی نباشد. آسوده خاطر. بی دغدغه . بی تشویش .
