خاطرافروز
لغتنامه دهخدا
خاطرافروز. [ طِ اَ ] (نف مرکب )روشن کننده ٔ خاطر. مهیج . محرک . شادی بخش :
کاین معرفتی است خاطر افروز.
بر خاطر او گذشت یک روز
اندیشه ٔ آن دو خاطرافروز.
کاین معرفتی است خاطر افروز.
نظامی .
بر خاطر او گذشت یک روز
اندیشه ٔ آن دو خاطرافروز.
نظامی .