خالدلغتنامه دهخداخالد. [ ل ِ ] (اِخ ) ابن عبداﷲ بجلی . وی والی عراق از طرف هشام بن عبدالملک بود و در کار نقود اسلامی جدیت بخرج داد و از کسانی است که بهترین سکه های اموی بوسیله ٔ آنها ضرب شد. (از نقود العربیة ج 1 ص 14 و 93).
