خالد

خالد. [ ل ِ ] (اِخ ) ابن عقبةبن ابی معیطبن ابی عمروبن امیةبن عبد شمس الاموی . وی برادر ولید و از مسلمین روز فتح مکه است . مسکنش در رقه بوده و اعقاب او در آنجا سکنی داشته اند. صاحب «تاریخ رقه » او را از صحابیان متوطن در رقه نام برده است . وی در «یوم الدار» در محاصره ٔ عثمان مؤثر بود و ازهربن سحان در این شعر خود به آن اشاره نموده است :
یلوموننی أن جلت فی الدار حاسراً
و قد فرمنها و هو دارع .

(از الاصابة قسم 1 ج 1 ص 95).