خالدلغتنامه دهخداخالد. [ ل ِ ] (اِخ ) ابن دینار سعدی تمیمی بصری مکنی به ابوخلده . وی از تابعان است و از انس و ابوالعالیه و حسن روایت کند. رجوع به ابوخلده خالد شود.
