خالولنجانلغتنامه دهخداخالولنجان . [ ل َ / ل ِ ] (اِ) خولنجان و آن رستنی است که مر دارو را بکار رود. دوایی که چوب آن را خسرودارو گویند و درخت آن را بکسری که انوشیروان است نسبت داده اند. (آنندراج ). رجوع به خولنجان شود.
